Eén op de zeven mensen in België is arm. Een ontnuchterende boodschap. Om de zes op zeven Belgen die wel boven de armoedegrens leven duidelijk te maken wat arm zijn betekent, kreeg Karen het woord in het VRT-journaal.
Karen werd aan ons voorgesteld als armoede-ervaringsdeskundige. Jawel, een ervaringsdeskudinge in de armoede. Nu heeft ondergetekende nogal snel de neiging zich te ergeren aan belachelijke woorden, en belachelijke eufemismen vormen daarbij een nog grotere bron van ergernis. Het woord 'armoede-ervaringsdeskudinge' - dat zelfs niet zonder een liggend streepje kan - kon dan ook onmogelijk aan mijn aandacht ontsnappen.
Bij mijn medebloggers kon ik mijn hart luchten. Niet iedereen begrijpt immers mijn frustratie. Germanisten zijn een ras apart. Sharon, die het bewuste journaal niet had gezien, vroeg meteen wat Karen dan wel gestudeerd had. Ik antwoordde in al mijn opwinding dat het hier niet om een naam voor een gediplomeerde ging, maar om een belachelijk eufemisme voor wat wij gewoon armen noemen.
Gelukkig wordt er ons, studenten in de journalistiek, vaak genoeg op gewezen dat berichten correct moeten zijn en dat checken en dubbelchecken een automatisme moet zijn.
Er bestaat wel degelijk een opleiding tot "ervaringsdeskundige in de armoede". Tijdens deze vier jaar durende opleiding ontwikkelen armen communicatieve en pedagogische vaardigheden. Vanuit hun ervaring met armoede kunnen ze dan meewerken aan armoedebestrijding.
Een mooi initiatief. Nu nog een mooie naam?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten