Kopzorgen

Een goede kop. Het is niet iedereen gegeven en het is niet iedereen gegeven er één te kunnen bedenken op het juiste moment.

Elke journalist zal wel zo zijn inspiratieloze dagen kennen. Ik had er alvast één vorige vrijdag. Toen ik geen originele invalshoek voor mijn artikel kon bedenken, dacht ik het alsnog te redden met een schitterende kop. De ingeving die ik toen kreeg, bleek al niet meer zo origineel toen ik nog even naar het persbericht keek, waarop ik mijn artikel had gebaseerd. Daarboven prijkte bijna letterlijk dezelfde titel.

Zaterdag had ik wel inspiratie. Mijn artikel had zelfs al een titel voor het geschreven was. Het was een studiegenoot van me die toen geen geschikte kop vond. Om hem wat te helpen, gaf ik mijn kop als voorbeeld, en ik bedacht er ook één voor hem. De volgende dag vertelde hij opgelucht dat hij een betere kop had gevonden. Die leek verdacht veel op de mijne.

Gisteren had Ellen titelproblemen. Een idee voor een goede titel bleef uit, dus begon ze maar met de tussenkopjes. Spijtig genoeg had ze net mijn artikel nagelezen op taalfouten. Haar eerste tussenkop was er eentje dat ook in mijn artikel stond.

Tijdelijk geheugenverlies, acute dementie of gewoon onoplettendheid? Wat we lezen blijkt in ieder geval niet altijd door te dringen tot ons bewustzijn. Vreemd toch dat we er dan onbewust wel inspiratie uit halen.