Annelies Rutten heeft gewonnen. Ik had het stiekem gehoopt. Of het er iets mee te maken heeft dat ze naast vrouwelijk, ook nog een naamgenoot én journaliste is, laat ik in het midden. Zeker is dat haar voorbereidend opzoekingswerk haar geholpen heeft.
In een interview met De Standaard zei Annelies Rutten dat ze voor de lol nog een atlas gelezen had. Dat bleek toch goed van pas te komen in het eindspel. Niet ieder mens somt moeiteloos de landen op die liggen tussen Guatemala en Colombia.
Volgens velen wordt De slimste mens dan ook te fanatiek. Hans Bourlon gaf ruiterlijk toe dat hij twaalfhonderd bladzijden volgepend had met weetjes. Eva Brems moest dan weer bekennen dat ze door haar wekelijkse portie Dag Allemaal veel had bijgeleerd.
Ook de Google-voorbereidingsmethode was erg in trek bij de kanditaten. Geheel terecht zo blijkt. Een Amerikaanse onderzoek heeft immers uitgewezen dat het Google-systeem sterke gelijkenissen vertoont met de werking van onze hersenen. Om te voorspellen welk woord iemand zal noemen als je hem of haar een beginletter geeft, is het Google-systeem het meest geschikt.
Dat systeem is gebaseerd op het idee dat de sites waarnaar veel links bestaan, belangrijker zijn dan die met minder links. Internetpagina's die zelf ook veel links hebben, wegen daarbij extra zwaar door. Ook in onze hersenen zouden er zulke links bestaan tussen woorden. En die links zouden wel eens versterkt kunnen worden door herhaling.
Wie Annelies Rutten wil opvolgen, weet dus wat gedaan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten