Onze persoonlijke diagnose van de media

zaterdag 17 november 2007

Op stap met Frans Deprez

Wouter Deprez doet de culturele centra vollopen sinds hij tot slimste mens gekroond werd. In augustus kreeg ik dan ook te horen dat alle kaartjes voor zijn nieuwste show al uitverkocht waren. "Misschien kunt u op de avond van de voorstelling nog eens langskomen", suggereerde de dame aan de ticketbalie. "Er staan hier altijd mensen die hun tickets nog willen doorverkopen of gereserveerde tickets worden niet afgehaald." Gisteren stelde ik mij strategisch op naast de balie en dankzij een aantal afzeggingen bij de vrouwenbond van Verrebroek, kon ik een plaatsje in de zaal bemachtigen.

In de nieuwe voorstelling "Eelt" kruipt Wouter Deprez in de huid van zijn vader Frans. Frans de meubelmaker is geboren en getogen in het West-Vlaamse Dadizele en al 47 jaar getrouwd met Rosa. Vier dagen geleden is hij van huis weggelopen en niemand weet waarom. In deze voorstelling probeert Wouter Deprez uit te zoeken wat er allemaal in het hoofd van zijn vader omgaat. Praten hebben vader en zoon immers nooit gedaan. Dit gegeven zet de toon van de voorstelling. Wie een vervolg op het hilarische "War" verwachtte, kwam bedrogen uit.

Vooraleer de show verder te zetten heeft Deprez een verzoek voor het publiek. "Iedereen is deze avond zijn vader", zegt hij "en kijkt door zijn ogen naar deze show." Vervolgens loodst Frans ons door zijn jeugdjaren onder de kerktoren van Dadizele. Hij vertelt over zijn ouders, de kermissen in het dorp en zijn eerste kus met Rosa. Zoals je van een tweeënzeventigjarige kunt verwachten, hekelt hij ook de gewoontes van de moderne mens.

De show gaat ook delicatere thema's niet uit de weg. De dood komt verschillende keren ter sprake. Frans wordt een dagje ouder en daarom gaat hij in het bos een mooie boom uitkiezen om zijn kist van te maken. Ook Rosa beleeft geen rustige oude dag. Zij krijgt kanker en moet onder het mes. Op de dag dat ze haar genezing gaat vieren met haar vriendinnen, loopt Frans weg van huis om na te denken over het leven en over de liefde.

"Eelt" is niet zo licht verteerbaar als "War". De harde kant van het leven wordt hier in de verf gezet, weliswaar afgewisseld met komische scénes zoals we die van Wouter Deprez gewoon zijn.

Geen opmerkingen: